Waterstewards in Sneek: welkome hulp in drukke tijden
3 min gelezen
Foto: Ilja de Zeeuw
Het is bijna zomer. Een goed moment om Súdwest-Fryslân in te duiken voor een reeks zomerse reportages over mienskip, wandelen door de tijd, oude ambachten, vakantiedrukte op het water en bloeiende tuinen. Vandaag deel twee: de waterstewards in Sneek.
Het is druk op het water bij de Lemmerbrug in Sneek. Sloepen, zeilboten, motorjachten. Ze wachten allemaal tot de brug opengaat en ze verder kunnen richting het Sneekermeer. Normaal gesproken kunnen de brugwachters het vaarverkeer makkelijk aan. Maar omdat deze zomer de brug bij Uitwellingerga niet bediend kan worden, varen de grote schepen nu noodgedwongen via Sneek. Om alles in goede banen te leiden, zet de gemeente Súdwest-Fryslân daarom dit jaar waterstewards in.
Onervaren schippers
Bareld Stoker van de Reddingsbrigade Lemmer manoeuvreert zijn knaloranje rubberboot tussen de wachtende boten door. Hij vormt vandaag een team met Marcia. Waterstewards Syl en Ilona volgen in een tweede boot. “Wij zijn er vooral voor de onervaren schippers”, vertelt Bareld. “Zij huren een boot voor een week, stappen op en denken: we zien het wel. Als ze dan in de stad komen, blijkt het wel heel krap te zijn. Maar ze moeten toch door. Dan zijn wij er om ze daarbij te helpen.”
De waterstewards zijn zeven dagen per week met twee teams actief. Een boot aan de IJlstkant en een aan de andere kant. Bareld: “We communiceren met elkaar via portofoons en de brugwachters kunnen meeluisteren. Het werkt allemaal heel goed samen.”
Skûtsjes
Door Barelds portofoon klinkt een boodschap van zijn collega’s aan de andere kant. Er komen twee skûtsjes aan.”De grotere boten krijgen we altijd door. Wij gaan nu kijken of er van deze kant ook een groot schip aankomt. Als dat zo is, zorgen wij ervoor dat die wacht, anders past het niet. Zo stemmen we dat op elkaar af.”
Langs de twee kades liggen boten aangemeerd. Er is inderdaad precies genoeg tussenruimte voor een groot schip. Bareld: “We moeten er voor zorgen dat schippers elkaar niet gaan inhalen. Het is onze primaire taak om alle stuurmannen aan de kant te houden zodat ze langs elkaar kunnen en we maken groepjes. Als bijvoorbeeld een boot harder gaat dan de rest vragen we die wat snelheid te minderen. De boten die er achter varen, vragen we vervolgens om aan te sluiten. Dan kunnen ze als de brug opengaat er in een keer doorheen.”
De stewards zijn dus eigenlijk verkeersregelaars op het water. Die op het land worden nog wel eens uitgescholden, hebben zij daar last van? “Nee, het gaat hier eigenlijk heel goed”, aldus Marsha. “Iedereen is heel aardig en enthousiast.”
Vaartraining
De reddingsbrigades van Lemmer en Weststellingwerf zijn samen verantwoordelijk voor de waterstewards en het materieel. In het weekend zetten ze hun eigen vrijwilligers in en doordeweeks uitzendkrachten die een vaartraining hebben gehad. Ze doen het allemaal met heel veel plezier.
Bareld, Marsha, Syl en Ilona hebben er duidelijk lol in. Ilona: “Heerlijk lekker buiten in het weekend, heel wat anders dan de snackbar waar ik doordeweeks werk.” Bareld vult aan: “Er was zo’n grote opkomst op de oproep van het uitzendbureau. Dat hadden we niet verwacht. Iedereen vindt het geweldig om te doen.”






