College van b&w van Súdwest-Fryslân geeft zich bloot in serie: wethouder Michel Rietman

De politiek voelt vaak ver weg. Maar wat als we wethouders en burgemeesters niet zien als bestuurders, maar als gewone mensen met dromen en verhalen? In Súdwest-Fryslân waagden de vijf wethouders en de burgemeester de sprong.

In de serie ‘Huize Hereman’ in Uitwellingerga spreekt presentator Joey Hereman uitvoerig met de bestuurders om ze beter te leren kennen en duikt hij met hen de keuken in. Wat drijft ze? Waar liggen hun passies? En hoe combineren ze hun privéleven met lokale politiek? Wethouder Michel Rietman is de tweede gast. Op het menu: American pancakes

Net als Petra van den Akker, de eerste gast, komt ook Michel Rietman met de fiets naar Huize Hereman. Hij twijfelde nog even of hij niet de auto moest pakken, vanwege het weer. Maar: “Als het even kan, bewegen.” 

Later in het gesprek zou hij zeggen dat hij wel wat meer beweging kan gebruiken, maar dat hij naast het wethouderschap weinig toekomt aan hobby’s.

Liefdesmigrant
Een ‘liefdesmigrant’ omschrijft Rietman zichzelf als Hereman hem vraagt hoe hij in het Overijsselse Kampen opgroeit maar uiteindelijk in Súdwest-Fryslân terechtkomt. “Ik ben voor de liefde naar Friesland verhuisd”, zegt de wethouder. Zijn jeugd in Kampen speelt zich af tussen de ‘kerk en de kunstacademie’.  Twee uitersten, volgens hem. 

Die vrijzinnigheid van de kunstacademie komt ook terug in zijn opvoeding. “Mijn moeder was toch wel die vrijgevochten vrouw. En mijn vader zat in de muziek. Uiteindelijk is hij docent geworden”, vertelt Rietman. “In Kampen had je het Kamper Trompetter Korps. Dan zaten wij in de woonkamer de stappen uit te tellen voor de shows die mijn vader schreef.” Zijn ouders zijn op hoge leeftijd nog steeds bij elkaar. “Wat tegenwoordig vaak een verrassing is”, zegt de wethouder.

Veteraan
Het gesprek gaat ook over het leger. Rietman was dienstplichtig. Als jonge militair werd hij uitgezonden naar voormalig Joegoslavië toen daar oorlog was. Zes maanden werkt hij daar mee aan de opbouw en de vredeshandhaving. 

“Mijn ouders zeiden van, waar begin je aan? Mijn vriendin zei, waar begin je aan? En toen ging ik wel, en toen ging ik niet, en toen ging ik wel….” Uiteindelijk gaat hij, een bewuste keuze. 

Hij vertelt over zijn militaire makkers. “Tibbe en Bakker, dat waren mijn twee buddies daar. Als je in een gebied bent waar je vreemd bent, dan heb je je buddy nodig. En daar deel je lief en leed mee. Dus daar word je boos op, die kun je verrot schelden. Maar daar jank je ook mee.”

Boottocht
Na het ontbijt pakken Hereman en de wethouder de sloep voor een tochtje over het water. Rietman staat stil bij de moeizame herstelwerkzaamheden aan de Prinses Margriettunnel nadat er een constructiefout werd ontdekt. 

Het gesprek gaat ook over waar Rietman in zijn leven de meeste tijd aan heeft gespild. Een gemene vraag vindt hij dat, want wat is verspilde tijd? “Ik vind het heel leuk om twee uur even een filmpje te kijken en dat niemand mij stoort”, zegt hij lachend. “Dat kan een ander als verspilde tijd zien maar ik vind het heel relaxed.” Hij praat zelfs mee met wat er in de film gebeurt. “Mijn vrouw kijkt me dan wel eens aan, zo van: waar zit jij, joh?”

De serie Huize Hereman met portretten van de wethouders en de burgemeester is gemaakt in opdracht van streekomroep Súdwest-Fryslân en is deze week ook te zien op het tv-kanaal van de omroep.