De Kistemakker van Poppenwier: Ambachtelijke duurzaamheid voor de laatste reis (video)
2 min gelezen
Hendrik Ype de Vries aan het werk. Foto: Larissa Lokenberg
In het dorp Poppenwier werkt Hendrik Ype de Vries – beter bekend als ‘de Kistemakker’ – aan iets dat voor velen een intieme, beladen betekenis heeft: een kist voor de laatste reis. Met de hand maakt hij houten lijkkisten, volledig van natuurlijke materialen.
“Je moatte ek om it miljeu tinke,” zegt De Vries. Al meer dan tien jaar werkt hij duurzaam, met lokaal hout en natuurlijke stoffen. Zelfs het houtkrul en schaafsel dat vrijkomt bij het maken van de kisten, krijgt een bestemming. “Dat brûke wy wer as foling foar de katoenen kessens yn ’e kist.”
De Vries merkt dat mensen steeds vaker bewustere keuzes maken. “De fraach nei duorsumheid wurdt hieltyd grutter. Minsken wolle witte hokker hout oft brûkt wurdt, oft it lokaal is, en hoe’t de stoffen makke binne.”
Zijn eigen overstap naar dit bijzondere vak kwam onverwacht. “Ik ha altyd kompjûterwurk dien,” vertelt hij. “Doe’t it bedriuw wêr’t ik wurke, fallyt gie, bin ik lyts begûn, mei kisten. It kriebele al in skoft.” Wat begon als een klein ambachtelijk project, groeide uit tot een bedrijf waar kwaliteit en menselijkheid centraal staan.
Omdat elke kist op bestelling wordt gemaakt, is er ruimte voor persoonlijke wensen. De Vries bezorgt de kisten zelf, wat leidt tot bijzondere ontmoetingen. “Do komst by de minsken thús en belibbest it mei. Dat bliuwt dy by.”



Die menselijke kant van het werk geeft hem veel voldoening. “De tankberheid dysto krigest, datsto yts betsjutte kinst yn de lêste faze fan harren libben – dat fielt hiel weardefol. Minsken wolle gjin standertkiste, mar in kiste dy’t echt by harren past.”
Wat ooit begon uit noodzaak, groeide uit tot een roeping. En De Vries doet het op zijn manier: duurzaam, lokaal en met hart voor mens én milieu.
